باشگاه کتاب (31)

از این به بعد یه پست ثابت دیگه هم میزنم به اسم "باشگاه کتاب" :)

درباره ی باشگاه کتاب:

پسر آبی

چند وقت پیش بود که یکی از دوست هام که همکلاسی من توی کلاس زبان انگلیسیه و می دونست که چقدر کتاب خوندن رو دوست دارم، یه کلوپ کتاب رو بهم معرفی کرد :) خدا می دونه که چقدر خوشحال شدم. چون این چیزا توی شهر کوچیکی که ما توش هستیم خیلی کمه، همیشه تلاش می کردم که نمونه ی اون ها رو توی اینترنت پیدا کنم. اما لذت یه باشگاه کتاب اینترنتی خیلی خیلی کمتر از لذت یه باشگاه کتاب واقعیه. ولی حالا فهمیدم که یه واقعیش هم وجود داره :) باشگاه کتاب به یه گردهمایی دوستانه گفته میشه که در اون چند نفر، هر یک هفته یا یک ماه یک بار دور هم جمع میشن و درباره ی کتاب یا رمانی که همگی از قبل انتخاب کردن و قرار شده که بخونن حرف می زنن. هر کی ایده و برداشت خودش رو درباره ی کتاب، داستان کتاب، کاراکترهای کتاب، نویسنده، مفهوم و فلسفه اش میگه :) همه چی آزاد و دوستانه ست و همه به ایده ها و حرف های هم خوب گوش میدن و همدیگه رو نقد می کنن. این باشگاه کتاب اما تنها درباره ی کتاب نیست. جلسات زیاد و مختلفی در هفته درباره ی تاریخ، ادبیات، شعر و فرهنگ هم داره. 

خیلی خوشحالم که هَموَند این باشگاه کتاب هستم :)

همه ی تلاشم رو میکنم که از این به بعد خیلی بیشتر بهش سر بزنم . . .

از آقای حمیدی خیلی ممنونم که این کتاب خیلی قشنگ رو معرفی کرد:

خواهرم نوشیدنی خنکی به من می دهد و میگوید:

چه شده؟ چه چیز سر جای خودش نیست؟

برایش تعریف میکنم.

اما سَرسَری میگویم. چون خواهرم مانند مشاورهای روانشناسی خنگ است.

به او می گویم دلم مانند یک زنبیل بزرگ، خالی است.

زنبیل بی اندازه جادار است، می توان بازاری درونش جا داد، با اینهمه درونش خالی خالی است . . .

(آنا گاوالدا - دوست داشتم کسی در جایی منتظرم باشد)

پی نوشت: همیشه، از بچگی، یکی از بهترین روش ها برای از بین بردن 

ترس هام و ناراحتی هام و استرس هام، 

کتاب خوندن بوده :) خیلی خوشحالم که بعد از سال ها، بعد از این همه مدت، دوباره بهش برگشتم.

همیشه بهم آرامش میده :) همیشه.